Yaprakları gibiydik aynı ağacın
Cem edilmiş, boğuk rüzgâr elinden.
Sefalet gecedir, harp tufan.
Aynada kurşundan gayrısı kalmıyor
Bize uzatılan.
Sade mazide değil, fakat her daim yürek yerler
Hiçlik şehidi etmeye bizi, biz ki gençleşiyoruz
Her kallavi busede, her nevbahardaki gibi
Biz ki ışığımızı gelecekten sağıyoruz.
Kötü dökümlü bir semada efendilerimiz bellidir.
Hem biz hem kudretimiz üryan ve ezeldir.
Her zaman ve her yarın için yeryüzünde biz, insanlar
Saadetinin yükünden, tatlı yemişlerin ve tomurcukların hafif ağırlığından
Gayrısını görmeyeceğiz.
Paul Eluard
Çeviren: Metin Yetkin