Rus yazar Lyudmila Ulitskaya’nın, Rusya’nın Ukrayna’ya saldırısı hakkında Novaya Gazetesi’nde yayımlanan deemecini Günay Çetao Kızılırmak’ın çevirisiyle sunuyoruz.
24 Şubat 2022’de savaş başladı. İkinci Dünya Savaşı sırasında doğan benim neslimin şanslı olduğunu, ölene kadar savaşsız yaşayacağımızı düşünürdüm ve bu ölümün İncil’de vaat edildiği gibi “huzurlu, acısız ve onurlu” olacağını. Hayır. Belli ki öyle olmayacak. Bu dramatik günde yaşananların hangi sonuçları doğuracağını öngörmek imkânsız. Tek bir insanın ve ona sadık suç ortaklarının çılgınlığı ülkenin kaderini belirliyor.
Elli yıl sonrasının tarih kitaplarında bu olanlarla ilgili neler yazılacağı konusunda ancak tahminlerde bulunabiliriz.
Bugünün duygularıysa acı, korku ve utanç.
Acı, çünkü savaş canlıları vuruyor – otları ve ağaçları, hayvanları ve yavrularını, insanları ve çocuklarını.
Korku, çünkü canlılarda kendilerinin ve nesillerinin yaşamını korumaya yönelik ortak bir biyolojik içgüdü var.
Utanç, çünkü ülkemiz yönetiminin bu tüm insanlık için büyük felaketlere gebe durumdaki sorumluluğu aşikâr.
Bugün olanların sorumluluğunu bizler, bu dramatik olayları öngörüp durdurmayı başaramayan bugünün insanları da paylaşacağız. Her an daha da alevlenen bu savaşı durdurmak ve medyanın insanımızın üzerine yağdırdığı propaganda yalanlarıyla mücadele etmek zorundayız.
Lyudmila Ulitskaya
Rusçadan çeviren: Günay Çetao Kızılırmak
Kaynak: Novaya Gazeta (25 Şubat 2022)
Bugün olanlar ve Rusya’nın tutumu , benim yıllarca özgürlük ve demokrasi için acı çeken ve savaşan Rus devriminin gerçeğiyle hiç uyuşmuyor !!! Açlık sefalet ve ölümler bunun için miydi ??? Yoksa onlar sadece romanlarda yazılı, kurgusal fanteziler miydi ? Asıl sorumluluk Rus halkının yönetime itirazını yükseltmesi ve Putin’e gereken dersin verilebilmesidir .