Selcan Kırnal

biz burada,
pavyona müzikhol deriz
bak, kapı deliğinden görünür Pangaea
eviniz evimizdir, külünüz külümüz
aynıdır dört duvarın yazgısı
öpülmüştür hep cam bardak ağzıyla

edepsiz sesler korosuna baton sallarız
hazzımız incedir, tutkumuz hayalet organ
siz ispanyollar nasıl diyor, el destino
hep aynıdır üst komşular ve tıkırtılar
ama sezar’ın hakkı brütüs’e
çok çığlık boğduk kulaklarımızla

biz burada,
karıncaların yaşamını merak ederiz
dilimizde fil besleriz, öfkemizde balık kafası
turuncu çiçeklerden düdük yaparız
bilmeyiz ezdiğimiz otların adını

elimiz vitrindeki kancadır
karanfili yanlış yere takar kasaplar
ve her sabah
kuş ölülerini süpürür temizlik işçileri

dilekler asarız etyemez ağaçlara
ve nişan alırız kırmızı çaputa
düşemeden daha gül dibine
uçurtmayı vurduğumuz bu yerde

sakla bizi şerif, kurtuluşu ıskaladık
yarın yarın yarın… indiririz ellerimizi
oysa siz yabancılar nasıl diyor,
zarif öfke yeğdir, pespaye bir umuttan
öfke yeğdir, pespaye kalabalıktan

Selcan Kırnal