Artık tadı kalmadı yazın,
Birer ikişer dökülüyor yapraklar,
Yeni oyun parkını çevreleyen ağaçlardan.
Öğle sonrası boşluklarında
Toplanıyor genç anneler
Salıncak ve kum havuzunda
Özgür bırakarak çocuklarını etraflarında.
Biraz geride, aralıklarla
Duruyor vasıflı çalışan kocaları.
Bir ev dolusu çamaşır,
Ve bir albüm üstünde Düğünümüz yazan
Artık televizyonun yanında kalan
Önlerinde rüzgar,
Darmaduman aşklarının başladığı alan
Hâlâ da yerler var aşklara
(artık tüm aşıklar okullu ama)
Ve bir hayli hevesli çocukları
birkaç tane daha olgunlaşmamış palamut bulmaya
geri götürülmeyi beklerken yuvalarına.
Dolgunlaşmış güzellikleri ile
bir şeyler sürüklüyor sanki onları
yaşamlarının kıyısına.
Philip Larkin
Çeviren: Neslihan Çelikkanat