94f81-umut2bgc3b6ksal
Umut Göksal

bulutun tırnaklarını çekiyorum
mide yanmalarımdan ağaç dalları kök açıyor
göğe kadar ağacınız var / ne güzel
(fısıldamak ne güzel ses tonu
son cümleyi fısıldayınız)

bulutun tırnaklarını çektim
tırnakları dipten kesilmiş yaramaz çocuğum

yağmur kaç gündür benim yüzümden yağıyor

yeşil yaprakların ikazıdır sonbahar
sarı yaprakların ilkbaharı cehennem
kime yağsam şemsiyelikleri tutuyor
hızlı bir kadın yürüyüşünün ardındaki sırrı
o sırrı arıyor
bakımlı insanların arasında gezinen kir
(kir ne güzel bir ten tonu
son teninizi bırakınız)

yağmur kaç gündür benim yüzümden kirleniyor

doluya ayıp oldu
yıldızlar küskün
doğranıp duruyor en acı bilmece
kıllarımın bulmacasını çözene
istediği pürüzsüzlüğü sunacağım

bana ne olacak
bana ne olacak
bana ne olacak
gökyüzü ölünce kendimi bağışlayacağım
(bağışlamak ne güzel bir kelime
son kelimemi de yanıma alacağım)

yağmur kaç gündür yağıyor

Umut Göksal