Çok erken, hala karanlık dışarısı.
Elimde kahve pencere kenarındayım
ve aklımda
herzamanki sabah şeyleri.
Çocuk ve arkadaşı
gazete dağıtıyorlar
yürüyüp yol boyunca.
Şapka ve hırka giymişler,
birinin omzunda bir çanta.
Çok mutlu bu çocuklar,
hiçbir şey konuşmuyorlar.
Yapabilselerdi, omuz verirlerdi
birbirlerine.
Sabahın köründe,
birlikte yapıyorlar işlerini.
Yavaşça yürüyorlar.
Güneş açıyor,
ay hala solgun dursa da suyun yüzünde.
Öyle bir güzellik ki bu
ölüm ve hırs, hatta aşk bile
dışında bu anın.
Mutluluk. Ansızın gelir
böyle. Ve ötesine geçer,
herhangi bir sabahtan bahseder.
Raymond Carver
Türkçede yeniden söyleyen: Onur Çalı